14 sierpnia 1888 roku miał miejsce najtragiczniejszy pożar w historii Trzebowniska. Spłonęła całą południowa część wsi.
Tak to wydarzenie kilka dni później opisywał tygodnik „Kuryer Rzeszowski”:
– „Trzebownisko, jedna z największych i najzamożniejszych wsi powiatu rzeszowskiego, zgorzała w większej części we wtorek 14 bm. Pożar wszczął się na zachodnim końcu wsi i rozszerzył się wskutek dość silnego wiatru zachodniego z taką gwałtownością, że w przeciągu pół godziny cała południowa połać wsi między gościńcem a Wisłokiem spłonęła w płomieniach. Szeroki gościniec przecinający wieś, tudzież nadzwyczajny ratunek nie dozwoliły niszczącemu żywiołowi ogarnąć całej wsi, gdyż z drugiej strony gościńca kilka tylko domostw zgorzało. Z Rzeszowa przybyła straż ochotnicza w dość pokaźnej liczbie wraz z naczelnikiem i zastępcą naczelnika, w ruchu były 4 sikawki: 2 z Rzeszowa, a po jednej ze Staromieścia i Zaczernia. Na miejscu pożaru obecnym był starosta Fedorowicz, który z właściwą sobie energią wspierał akcję ratunkową. Nagromadzone zbiory tegoroczne jak nie mniej dawne zapasy spłonęły doszczętnie, wskutek czego szkodę obliczają na 200 000 złotych. Budynki przeważnie nie były zabezpieczone…”.
Z dostępnych informacji wynika, że pożar zaczął się koło południa. Przyczyną było prawdopodobnie zaprószenie ognia przez jednego z mieszkańców w czasie palenia tytonia. Doszczętnie spłonęły 93 domy wraz z zabudowaniami gospodarczymi i budynek jednoklasowej szkoły ludowej, około stu rodzin zostało bez dachu Nd głową. Dramat mieszkańców Trzebowniska spotkał się z szybką reakcją lokalnych władz i mieszkańców innych miejscowości.
Z inicjatywy starosty rzeszowskiego Adama Fedorowicza zorganizowana została, szeroko zakrojona akcja zbiórki pieniędzy, żywności i rzeczy osobistych na rzecz pogorzelców. Z finansową pomocą pośpieszyły władze Powiatu Rzeszowskiego, miasta Rzeszowa i Namiestnictwo Galicji ze Lwowa. Organizowano szereg imprez z których dochód był przeznaczony na wsparcie poszkodowanych. Dzięki temu wieś szybko odbudowano. Pamięć o tragicznym pożarze miała kilka lat później istotny wpływ na powołanie w Trzebownisku jednostki ochotniczej straży pożarnej.
(s)