21 listopada 1965 roku zmarł pułkownik Władysław Dec. Urodzony w Sokołowie Małopolskim oficer Wojska Polskiego, bohater walk na Zachodzie, jeden z wyższych dowódców 1. Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka, kawaler orderu Virtuti Militari.
Władysław Dec urodził się 13 lutego 1898 roku w Sokołowie Małopolskim, w chłopskiej rodzinie. W rodzinnej miejscowości skończył szkołę powszechną, a w 1916 roku zdał maturę w rzeszowskim Seminarium Nauczycielskim. W tym samym roku został powołany w stopniu podporucznika piechoty do wojska austro-węgierskiego i walczył na froncie wschodnim.
Po odzyskaniu niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Brał udział w I Powstaniu Śląskim. Po ukończeniu Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w stopniu kapitana został oficerem sztabowym 23. Dywizji Piechoty, później – awansowany do stopnia majora – służył w 81. pułku strzelców grodzieńskich, a następnie w Ministerstwie Spraw Wojskowych. W kampanii wrześniowej był kwatermistrzem Grupy „Stryj” walczącej w ramach Armii „Karpaty”. Przedostał się na Węgry, a następnie do Francji.
Brał udział w walkach o Narvik w Norwegii, później został m.in. kwatermistrzem 1. Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka. Walczył w Normandii, wyzwalał Francję, Belgię i Holandię. W stopniu pułkownika był zastępcą dowódcy 3. Brygady Strzelców, która bezpośrednio szturmowała Bredę. Po wojnie wrócił do Polski, kilka lat pracował w Biurze Historycznym Wojska Polskiego, gdzie zajmował się badaniami nad dziejami Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Wydał wspomnienia „Narwik i Falaise”. Był odznaczony orderem Virtuti Militari. Zmarł 21 listopada 1965 roku w Warszawie, pochowany został na Powązkach Wojskowych. Jest patronem jednej z ulic w Sokołowie Małopolskim.
(s)