W dniu 7 lipca odbyły się uroczystości upamiętniające likwidację rzeszowskiego getta. Marsz pamięci zgromadził licznych mieszkańców Rzeszowa i okolic, a także przedstawicieli różnych środowisk oraz organizacji społecznych. Był to wyraz solidarności oraz hołdu dla ofiar tragicznych wydarzeń z przeszłości. W imieniu Starosty Rzeszowskiego, w uroczystości wzięła udział Joanna Nieroda p.o. Dyrektora Wydziału Parku Naukowo-Technologicznego i Promocji.
Uroczystości na Placu Ofiar Getta
Uroczystości miały miejsce na Placu Ofiar Getta, przy Kamieniu Pamięci, gdzie wspomniane zostały relacje świadków eksterminacji. Przywołane historie, pełne bólu i cierpienia, były mocnym przypomnieniem o okrucieństwach, jakich doświadczyła społeczność żydowska. Wstrząsające i poruszające słowa oddały dramatyczny obraz tamtych dni, kiedy tylu ludzi straciło życie w wyniku nazistowskich prześladowań.
Kultywowanie Pamięci i Tożsamości Narodowej
Powiat Rzeszowski kładzie nacisk na pielęgnowanie pamięci o takich wydarzeniach. Uczestnictwo w tego typu uroczystościach jest nie tylko wyrazem hołdu dla ofiar, ale również ważnym elementem edukacji i wychowania przyszłych pokoleń. Przypominanie młodzieży o tragicznych wydarzeniach z przeszłości służy budowaniu świadomości historycznej i przeciwdziała zapomnieniu. Upamiętnienie likwidacji rzeszowskiego getta jest ważnym wydarzeniem w kalendarzu lokalnej społeczności. To działanie, które nie tylko upamiętnia ofiary, ale także edukuje i przypomina o konieczności pielęgnowania naszej historii. Uczestnicząc w tego typu inicjatywach przyczyniamy się do budowania świadomości historycznej oraz kształtowania postaw szacunku i empatii.
Z kart historii rzeszowskiego getta…
Przed II wojną światową w Rzeszowie mieszkało ponad 13 tysięcy Żydów (ok. 30% mieszkańców miasta). Społeczność żydowska liczyła około 23 tysięcy osób, bo byli tu także Żydzi przesiedleni z innych miast Polski. W rzeszowskim getcie znaleźli się także mieszkańcy z likwidowanych gett w Czudcu, Głogowie Młp., Kolbuszowej, Leżajsku, Sędziszowie Młp., Strzyżowie i Tyczynie, a potem także z Krosna, Jasła i Sanoka. Pierwsza deportacja miała miejsce w dniach od 7 do 13 lipca 1942 roku. Wywieziono wtedy do nazistowskiego obozu zagłady w Bełżcu około 10 – 12 tysięcy osób. Około 2 – 3 tysięcy Żydów rozstrzelano w głogowskim lesie. Wielu też zginęło w samym getcie. Kolejne wywózki miały miejsce w sierpniu oraz w listopadzie 1942 roku. Szacuje się, że do Bełżca deportowano w sumie około 15 -20 tysięcy Żydów.
