Garncarz. Pracował w Ochotniczym Hufcu Pracy w zakładzie Chłodnia Rzeszów w dziale transportu, jako ślusarz, mechanik, monter samochodowy. Mechaniką samochodową interesuje się po dziś dzień, jednak swoje serce i czas oddaje garncarstwu. Jako dziecko często miał do czynienia z gliną, a raczej z zaprawą glinianą służącą do nakładania tynków na drewniane ściany wewnątrz domów. I już wtedy zaczął tworzyć różne figury z gliny, jednak brak czasu uniemożliwił mu rozwój tego hobby. Dopiero po wielu latach garncarstwem zajął się na dobre. Aby zdobyć większe umiejętności w tej dziedzinie, ukończył kurs garncarski w Medyni Głogowskiej, w którym to uzyskał dyplom z pracy na kole garncarskim i z wykonania prac manualnie na stole. Jan Wróbel kontynuuje garncarskie tradycje Podkarpacia zachowując w wielu swoich wyrobach autentyczne formy i wzornictwo również inspirowane sztuką ludową. Wszystkie wyroby artysty są toczone na kole garncarskim, które to koło sam sobie skonstruował. Wyroby tworzone są z różnego rodzaju gliny, również tej, którą pozyskuje samodzielnie w tradycyjny sposób.