Hyżne

Hyżne

herb gminy hyżne

Oficjalna strona internetowa

www.hyzne.pl

W skład gminy wchodzą następujące sołectwa: Brzezówka, Dylągówka, Grzegorzówka, Hyżne, Nieborów, Szklary, Wólka Hyżneńska. Gmina Hyżne zajmuje obszar 51 km2 i zamieszkuje ją 7 tysięcy osób. Gmina położona jest na terenie Pogórza Dynowskiego, cała jej powierzchnia leży w obrębie Hyżneńsko – Gwoźnickiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. Cechą tego terenu jest urozmaicony, wyżynno – pagórkowaty krajobraz, z licznymi dolinami rzek i potoków.

 

Zabytki sakralne

•Kościół parafialny pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Hyżnem (Sanktuarium Maryjne), wzniesiony w latach 1727 – 1739. W jego ołtarzu głównym znajduje się cudowny obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XVI w. Obraz ten zaliczany jest do tzw. Madonn Apokaliptycznych. Wśród wyposażenia kościoła wyróżnia się renesansowa chrzcielnica z 1592 r. Jest także dróżka różańcowa – siedem kapliczek postawionych obok wiekowych drzew otaczających świątynię.

•Kościół parafialny pw. Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Szklarach, wybudowany w 1905 r. W latach 1988 – 1994 został poddany przebudowie.

•Cmentarz z XIX – wieczną kaplicą Jędrzejowiczów w Hyżnem.

 

Zabytki kultury materialnej

•Klasycystyczny dworek w Hyżnem, wzniesiony na przełomie XVIII i XIX w., z drewnianą loggią na piętrze. Odrestaurowany, mieści w swoich murach szkołę podstawową. W jego wnętrzach znajduje się Izba Muzealna poświęcona Gen. Władysławowi Sikorskiemu, który w tym dworze dorastał. Dawny dwór Jędrzejowiczów otaczają pozostałości parku podworskiego z przełomu XVIII i XIX w.

•Drewniany budynek Gminnego Ośrodka Kultury w Hyżnem – dawny Urząd Gminy – wybudowany w latach 1935 – 1937.

 

Osobliwości przyrodnicze

•Na terenie Gminy Hyżne znajdują się źródła wód leczniczych wodorowęglowo – chlorkowo – siarczano – sodowo – wapniowych (Nieborów), a także wód siarczkowych (Szklary). W Nieborowie występują również pokłady diatomitów, a w północnej części Gminy zeolitów – zwanych minerałami XXI wieku.

 

Podania i legendy

•Miejscowa legenda głosi, że po daremnych próbach podpalenia kościoła przez Tatarów, wódz tatarski chciał pociąć szablą znajdujący się w ołtarzu obraz Matki Boskiej. Padł martwy w momencie, gdy się na niego zamierzył. Tatarzy uciekli w popłochu porzucając zdobyte łupy i ludzi wziętych w jasyr.

 

Ciekawostka

•W 1934 r. na terenie Nieborowa odkryto źródła wód mineralnych. Ponieważ okolice te wyróżniają się także łagodnym mikroklimatem postanowiono utworzyć uzdrowisko. W latach 30. XX w. miejsce to było uzdrowiskiem wysoko ocenianym przez mieszkańców dawnego województwa lwowskiego. Jego działalność przerwała II Wojna Światowa. W 1968 r. na bazie dawnych łazienek utworzono ośrodek wypoczynkowy, który niestety nie dotrwał do naszych czasów.

 

Placówki muzealne

•Izba Pamięci Narodowej Gen. Władysława Sikorskiego w Szkole Podstawowej w Hyżnem.

 

Atrakcje turystyczne, rekreacja

•Wyciąg narciarski w Dylągówce.

•Zalew w Dylągówce o powierzchni 1,5 ha – kąpielisko.

•Najdłuższy w Europie tunel kolei wąskotorowej w Szklarach o długości 602 m. Jest tu także kamienny most kolejowy, w kształcie łuku, wybudowany w latach 1910 – 1915 przy udziale jeńców włoskich.

 

…TRADYCYJNE TAŃCE RZESZOWSKIE…

„Tańce rzeszowskie są żywiołowe i dynamiczne. Zwykle są wykonywane przy ugiętych kolanach i często występują w nich gwałtowne ruchy ramion dochodzące w tym samym czasie. Jest też miejsce na improwizację, jak na przykład szerokie rozstawienie ramion, trzepotanie dłonią wysoko w powietrzu, aż w końcu wysokie podskoki połączone z przyklęknięciem, itp. Tańcom towarzyszą wesołe okrzyki wykonywane przez dziewczęta, wykrzykiwane komentarze wykonywane przez mężczyzn. Chłopcy i dziewczęta często zbierają się w swoich grupach i taniec jest mieszany z psotliwymi piosenkami.”

Jednym z najbardziej znanych zespołów z terenu powiatu rzeszowskiego kultywujących tradycje taneczne i śpiewacze Rzeszowiaków jest Zespół Pieśni i Tańca HYŻNIACY, który w 2018 r. obchodził jubileusz 45-lecia swojej działalności.