Świętą nazywano ją jeszcze za życia. Była nauczycielką, harcerką, ale przede wszystkim osobą, która szczególną opieką i troską otaczała ludzi biednych, chorych i samotnych. Obecnie trwa jej proces beatyfikacyjny.
Anna Janke urodziła się 3 maja 1921 roku w Błażowej w rodzinie miejscowych nauczycieli. Tutaj zaczynała edukację w szkole powszechnej. W 1928 roku wraz z rodzicami przeprowadziła się do Jarosławia, gdzie skończyła szkołę powszechną, gimnazjum i dwuletnie Liceum Ogólnokształcące Sióstr Niepokalanek. W tym czasie aktywnie działała w harcerstwie, była m.in. drużynową III Drużyny Harcerek im. Anny Chrzanowskiej.
Po wybuchu II wojny światowej zaangażowała się w działalność charytatywną. Opiekowała się rannymi, organizowała wysyłanie paczek z żywnością i lekarstwami do obozów jenieckich, szczególnie angażowała się we wspieranie młodzieży z marginesu społecznego i opuszczonych lub osieroconych dzieci. Brała też udział w tajnym nauczaniu.
Po wojnie ukończyła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, zdobywając tytuł magistra filologii polskiej. Pracowała w jarosławskich szkołach średnich bibliotece miejskiej. Przez kilka lat była dyrektorem i wicedyrektorem Liceum Sztuk Plastycznych w Jarosławiu. Zmarła na raka 15 lutego 1976 roku, jej pogrzeb stał się wielką manifestacją ludności.
26 marca 1993 na wniosek arcybiskupa Ignacego Tokarczuka, Kuria Metropolitarna w Przemyślu rozpoczęła trwający do dziś proces beatyfikacyjny Anny Jenke na szczeblu diecezjalnym. W kwietniu 1997 roku szczątki Służebnicy Bożej przeniesiono do krypty znajdującej się w kościele św. Mikołaja w Jarosławiu.
(s)
