We wtorkowych (21.03) uroczystościach udział wzięło wielu oficjeli w tym posłów, przedstawicieli władz samorządowych, służby zdrowia czy służb mundurowych.
Uroczystość rozpoczęto Mszą Świętą koncelebrowaną przez Jego Ekscelencję Biskupa Jana Wątrobę, po czym dokonano oficjalnego otwarcia wraz z przecięciem wstęgi oraz poświęceniem nowo-otwartego obiektu.
Uroczystość w Górnie swoją obecnością zaszczycili: Poseł na Sejm RP Wojciech Buczak, Poseł na Sejm RP Mieczysław Miazga (reprezentujący również Posła do Parlamentu Europejskiego Stanisława Ożoga) oraz Wicewojewoda Podkarpacki Piotr Pilch. Władze samorządowe województwa podkarpackiego reprezentował Dyrektor Regionalnego Ośrodka polityki Społecznej w Rzeszowie Jerzy Jęczmienionka.
Na uroczystości obecny był również Starosta Rzeszowski Józef Jodłowski, Wicestarosta Rzeszowski Marek Sitarz wraz z członkami Zarządu Powiatu Rzeszowskiego: Lucyną Sokołowską oraz Tadeuszem Pachorkiem, Sekretarz Powiatu Rzeszowskiego Waldemar Pijar, Skarbnik Powiatu Rzeszowskiego Danuta Gargała, a także członkowie Rady Powiatu Rzeszowskiego.
W otwarciu Pawilonu nr 10 uczestniczyli również przedstawiciele władz mundurowych, Dyrektorzy Departamentów i Jednostek Urzędu Wojewódzkiego i Urzędu Marszałkowskiego, Dyrektorzy i Naczelnicy POW NFZ, Dyrektorzy Jednostek Organizacyjnych Powiatu Rzeszowskiego, Dyrektorzy DPS, przedstawiciele Placówek służby zdrowia i szpitali na terenie województwa podkarpackiego, prezesi i przewodniczący Stowarzyszeń Pomocy osobom Niepełnosprawnym, a także przedstawiciele Fundacji Sue Ryder.
"Sanatorium w Górnie"
Górno położone jest w lesie. Sanatorium to obecnie urokliwe miejsce, znajduje się przy trasie Rzeszów-Lublin.W czasie wojny mieścił się tam ośrodek wypoczynkowy Luftwaffe dla lotników niemieckich. Lokalizację wybrano m.in. ze względu na mikroklimat o walorach zdrowotnych. Brama wjazdowa to rzeczywiście dawna brama wjazdowa ośrodka. Na terenie Sanatorium jest budynek o którym mówi się „generałówka”, nazwa ta pochodzi od tego, że w budynku tym kwaterował generał dowodzący ośrodkiem.
Sanatorium przeciwgruźlicze rozpoczęło swoją działalność w kwietniu 1949 r. w budynkach pozostawionych przez wojska niemieckie. Rozpoczęło swoją działalność w pionierskich warunkach, personel stanowili 1 lekarz i 5 pielęgniarek. Pierwszy pacjent przyjechał po 4 dniach, po tygodniu było ich już 5 i tak stopniowo Sanatorium rosło w siłę, aż do chwili obecnej, placówka istnieje bowiem już przez ponad pół wieku.
W styczniu 1998 r. zakład został przekształcony w Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Państwowe Sanatorium przeciwgruźlicze. Od 1 stycznia 1999r. organem założycielskim i nadzorującym jest starostwo powiatowe w Rzeszowie.
Przełomowy dla zakładu był rok 2001, w którym to nastąpiło rozszerzenie działalności o 20 łóżek dla pacjentów z chorobą Alzheimera. Dwa miesiące później powstało Sue Ryder, 58 łóżkowy Zakład Opieki Paliatywnej dla chorych w terminalnej fazie choroby. Celem medycyny paliatywnej nie jest dążenie do wyleczenia, ani nawet zahamowania postępu choroby, ale poprawa jakości ostatniego okresu życia, łagodzenie cierpienia, przygotowanie do spokojnej śmierci i zapewnienie opieki nad osieroconą rodziną.
Przez kolejne lata zakład rozszerzał swoją działalność opiekuńczo leczniczą o kolejne łóżka dla przewlekle chorych oraz osób, które przebyły leczenie szpitalne, mają ukończony proces diagnozowania, leczenia i nie wymagają już dalszej hospitalizacji. Celem pracy zakładu opiekuńczo-leczniczego jest podtrzymanie, a jeżeli to możliwe poprawienie sprawności zdrowia chorego, jak też przygotowanie pacjenta i jego rodziny do samoopieki i samo pielęgnacji w warunkach domowych.
Zakład świadczy także usługi w ramach opieki długoterminowej, opiekę hospicyjną wyjazdową w domu chorego. Świadczenia te są realizowane przy pomocy lekarza, pielęgniarki, psychologa, fizjoterapeuty. Świadczenia w warunkach domowych są udzielane także przez pielęgniarki opieki długoterminowej. Do tej opieki zakwalifikowani są pacjenci, którzy w ocenie skalą Barthel otrzymał 40 pkt. lub mniej. Usługi pielęgnacyjno-opiekuńcze w miejscu zamieszkania stanowią korzystną alternatywę opieki instytucjonalnej dla osób przewlekle chorych i pomoc opiekunom rodziny.
W ramach funduszy norweskich powstał 70 łóżkowy, jeden z najnowocześniejszych ośrodków w kraju, który przeznaczony jest dla chorych z otępieniem w tym choroba Alzheimera. Odpowiednio przygotowana placówka, jak również wykwalifikowana kadra medyczna zapewnia właściwą opiekę chorym.
SPZZOZ „Sanatorium „ im. J. Pawła II w Górnie oferuje specjalistyczną opiekę ambulatoryjną rehabilitację, całodobowo diagnostykę oraz całodobową opiekę ambulatoryjną , udzielana w trybie nagłym w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.
Od roku 2007 został wdrożony system zarządzania jakością w zakresie usług medycznych. Obecnie obowiązuje Certyfikat zgodny z normą PN-EN ISO 9001-2009.
Atutem zakładu jest specyficzna lokalizacja. Położenie na terenie leśnym oddalone od aglomeracji miejskiej co eliminuje zanieczyszczenie przemysłowe środowiska
"O projekcie słów kilka"
Projekt „Rozbudowa, przebudowa pawilonu Nr 10 ZOL dla osób starszych i przewlekle chorych w Górnie wraz z infrastrukturą” jest realizowany w ramach Programu Operacyjnego PL07 „Poprawa i lepsze dostosowanie ochrony zdrowia do trendów demograficzno-epidemiologicznych”, finansowanego w ramach Mechanizmu Finansowego EOG 2009-2014 i Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2009-2014.
Wnioskodawcą projektu jest Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej "SANATORIUM" im. Jana Pawła II w Górnie. Organem założycielskim "SANATORIUM" jest Powiat Rzeszowski, który sprawuje nadzór nad jego prawidłowym funkcjonowaniem.
Tytuł Projektu: „Rozbudowa, przebudowa pawilonu Nr 10 ZOL dla osób starszych i przewlekle chorych w Górnie wraz z infrastrukturą”
Region: Górno, woj. podkarpackie, Polska
LIDER Projektu:
W SP ZZOZ „SANATORIUM” opieka medyczna i poza medyczna udzielana jest chorym z upośledzeniem zdolności do samodzielnego poruszania się, gdy nie kwalifikują się do hospitalizacji, a wymagają kontynuacji leczenia farmakologicznego oraz dietetycznego i posiadają przeciwwskazania do samotnego pozostawania w domu. Wsparciem objęta jest grupa chorych, w której upośledzenie zdolności do samodzielnej zmiany pozycji lub ułożenia łączy się z podeszłym wiekiem, obniżeniem aktywności, pogorszeniem świadomości lub porażeniem czy niedowładem.
PARTNER Projektu:
NKS Olaviken alderspsykiatriske sykehus – Szpital Psychiatrii Wieku Starczego jest placówką zajmującą się wszystkimi aspektami psychiatrii późnego wieku, specjalizującą się w dokładnej diagnostyce i leczeniu behawioralnych i psychicznych objawów otępienia.
Placówka prowadzi klinikę pamięci wyspecjalizowaną w stawianiu diagnoz w odniesieniu do różnych typów zaburzeń poznawczych. Klinika zajmuje się również diagnozowaniem i leczeniem różnych zaburzeń psychicznych charakterystycznych dla wieku podeszłego, jak otępienie, depresja oraz zaburzenia urojeniowe. Ponadto prowadzi zajęcia psychoterapeutyczne oraz leczenie grupowe dla tej grupy pacjentów.
CEL PROJEKTU:
Realizacja stanowi wyjście naprzeciw problemom osób starszych, chorych na zespoły otępienne, w tym na chorobę Alzheimera, ale również ich opiekunów, m.in. poprzez działania edukacyjne z zakresu rozpoznawania zespołów otępiennych, opieki i rehabilitacji osób chorych i starszych.
Projekt zakłada wydzielenie w ramach istniejącego Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego w Górnie 70 miejsc dla osób chorych na zespoły otępienne oraz przygotowanie w tym celu odpowiedniej infrastruktury stwarzającej najbardziej dogodne warunki do opieki i leczenia osób starszych i niesamodzielnych oraz szereg działań nakierowanych jest m.in. na prowadzenie edukacji w zakresie opieki nad osobami z zespołami otępiennym, kampanii świadomościowej wśród młodzieży i studentów na temat problemów wieku podeszłego, zwiększanie kwalifikacji kadry SP ZZOZ „Sanatorium” w Górnie do opieki i leczenia takich osób.
